PsychologyNow Team

Ακόμη και οι καταθλιπτικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η ζωή μπορεί να γίνει καλύτερη

Ακόμη και οι καταθλιπτικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η ζωή μπορεί να γίνει καλύτερη

PsychologyNow Team
σκίτσο κοριτσιού να παίζει με ένα παιχνίδι που παράγει φουσκάλες

Οι ψυχικά υγιείς ενήλικες έχουν την τάση να πιστεύουν ότι η ζωή γίνεται καλύτερη από μέρα σε μέρα. Για παράδειγμα, ότι σήμερα είναι μία ημέρα καλύτερη από ό,τι ήταν χθες και το αύριο θα είναι ακόμα καλύτερο. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι, ακόμη και τα άτομα σε κατάθλιψη πιστεύουν σε ένα καλύτερο μέλλον, αλλά αυτή η αισιόδοξη πεποίθηση ενδεχομένως να μην τους οδηγεί στα επιθυμητά αποτελέσματα.


Η έρευνα δείχνει ότι οι μεσήλικες που είχαν ιστορικό κατάθλιψης τείνουν να αξιολογούν το παρελθόν και την τρέχουσα ζωή τους με περισσότερους αρνητικούς όρους από ό, τι οι ενήλικες χωρίς κατάθλιψη, αλλά αυτή η αρνητικότητα δεν επεκτείνεται στις πεποιθήσεις τους για το μέλλον:

"Αποδεικνύεται ότι ακόμη και τα κλινικά καταθλιπτικά άτομα χαρακτηρίζονται από την πεποίθηση ότι η ζωή τους στο μέλλον, θα είναι πιο ικανοποιητική από το παρελθόν αλλά και από το παρόν", εξηγεί ο ψυχολόγος επιστήμονας και επικεφαλής ερευνητής Michael Busseri του Πανεπιστημίου Brock στον Καναδά. "Και αυτό το μοτίβο των πεποιθήσεων φαίνεται να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για μελλοντική κατάθλιψη, ακόμα και μετά από μία περίοδο 10 ετών".

Η ομάδα του Busseri εξέτασε τα δεδομένα από δύο περιόδους της μελέτης, συγκεντρωμένα με 10 χρόνια διαφορά και περιόρισαν το δείγμα τους στους συμμετέχοντες που ήταν 45 ετών ή νεότεροι κατά την πρώτη περίοδο.

Σε συνδυασμό με τα δημογραφικά δεδομένα, οι ερευνητές εξέτασαν τα αποτελέσματα των συμμετεχόντων σχετικά με την ικανοποίηση που λαμβάνουν από τη ζωή σε τρεις χρονικές περιόδους στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και μέτρησαν τα συμπτώματα της κατάθλιψης μέσω κλινικής συνέντευξης.

Σε σύγκριση με τους μη καταθλιπτικούς συμμετέχοντες, οι καταθλιπτικοί συμμετέχοντες της έρευνας, ανέφεραν χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή σε κάθε σημείο του χρόνου: παρελθόν, παρόν και μέλλον. Όμως, όπως οι μη καταθλιπτικοί, έτσι και οι καταθλιπτικοί συμμετέχοντες φάνηκαν να πιστεύουν ότι η ζωή θα γίνει καλύτερη την πάροδο του χρόνου.

Η διαφορά μεταξύ αισιόδοξων πεποιθήσεων σχετικά με το μέλλον και μιας πιο ήπιας πραγματικότητας θα μπορούσε να δημιουργήσει αναντίστοιχα αποτελέσματα στα άτομα αυτά.

Είναι πραγματικότητα ένα καλύτερο μέλλον για τα άτομα σε κατάθλιψη;

"Αυτό που δεν γνωρίζουμε ακόμη είναι αν αυτή η βελτίωση για τη η ζωή στο μέλλον είναι πραγματικά κάτι που τα καταθλιπτικά άτομα αισθάνονται ότι θα επιτύχουν", εξηγεί ο Busseri. "Είναι δυνατόν, για παράδειγμα, ότι η πεποίθηση για ένα καλύτερο μέλλον είναι μια μορφή ευσεβούς πόθου και όχι ένα σημάδι ενθάρρυνσης και ελπίδας".

Κοιτάζοντας τις υποκειμενικές πορείες των συμμετεχόντων και στις τρεις χρονικές φάσεις, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μη καταθλιπτικοί συμμετέχοντες έδειξαν γραμμικές αυξήσεις στην ικανοποίηση από τη ζωή από το ένα σημείο στο άλλο, αλλά οι καταθλιπιτικοί συμμετέχοντες δεν τις παρουσίασαν. Αντί αυτού, είχαν την τάση να παρουσιάζουν μια σχετικά επίπεδη πορεία ανάμεσα στο παρελθόν και την τρέχουσα ικανοποίηση από τη ζωή και, στη συνέχεια, μια σημαντική αύξηση μεταξύ των σημερινών και των μελλοντικών ικανοποιήσεων από τη ζωή.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι σχετικά χαμηλές βαθμολογίες από το παρελθόν και οι τρέχουσες ικανοποίησεις από τη ζωή, συνδέονταν η κάθε μία με υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης μετά από 10 χρόνια, ακόμη και αφού ελήφθησαν υπόψιν διάφορα δημογραφικά χαρακτηριστικά και βασικά επίπεδα κατάθλιψης.

Στο σύνολό τους, τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι οι υποκειμενικές πορείες μπορεί να είναι ένα σημαντικό σημείο παρέμβασης για τα άτομα που πάσχουν ή κινδυνεύουν από κατάθλιψη.

"Το γεγονός ότι ακόμη και τα καταθλιπτικά άτομα φαντάζονται τη ζωή τους πιο ικανοποιητική στο μέλλον, μπορεί να παρέχει στους κλινικούς γιατρούς και εργαζόμενους στην ψυχική υγεία ένα πολύτιμο νέο δρόμο για την παρέμβαση μέσω εστίασης στη βοήθεια των καταθλιπτικών ατόμων να αναπτύξουν συγκεκριμένους στόχους και ρεαλιστικά σχέδια για την επίτευξη μιας πιο ικανοποιητικής ζωής στο μέλλον", λέει ο Busseri. "Ένα επόμενο σημαντικό βήμα είναι να καθορίσουν εάν η τροποποίηση των υποκειμενικών πορειών των ατόμων, καθιστώντας αυτές πιο ρεαλιστικές ή επίπεδες, μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα ή τους μακροπρόθεσμους κινδύνους της κατάθλιψης".

Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται στο "Clinical Psychological Science", ένα περιοδικό του "Association for Psychological Science".


Πηγή: Association for Psychological Science

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...