Γιατί οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι το άγχος μπορεί να σας κάνει καλό;
Συνήθιζα να πιστεύω ότι αν απαλλαγόμουν από το άγχος, θα ζούσα μια εντελώς διαφορετική ζωή: δεν θα έτρωγα τα νύχια μου, θα ένιωθα περισσότερη χαλάρωση, θα είχα περισσότερη ψυχική ανθεκτικότητα και αντί να ανησυχώ, θα μπορούσα να σκεφτώ μόνο ωραία πράγματα. Αλλά ο David Barlow, ιδρυτής και επίτιμος διευθυντής του Κέντρου για το Άγχος και Συγγενών Διαταραχών στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, με έκανε να επανεκτιμήσω την φωνή ανησυχίας που εμφανίζεται στο κεφάλι μου ξανά και ξανά.
«Οι άνθρωποι είναι εξελικτικά σχεδιασμένα όντα να προσδοκούν και να ελπίζουν για το μέλλον», εξήγησε ο Barlow και εκεί βρίσκεται ο λόγος όπου το άγχος είναι στην πραγματικότητα αρκετά λειτουργικό. Αυτή η διαφορετική προσέγγιση για το άγχος, απαντάται μισό αιώνα πριν στο έργο του πρώιμου ψυχολόγου Howard Liddell, ο οποίος το 1949 έγραφε για το πώς το άγχος «συνοδεύει την πνευματική δραστηριότητα, ως η σκιά της».
Για παράδειγμα, μπορεί να έχετε μια συνέντευξη για δουλειά, ένα ραντεβού, μια εργασία, κάποιο σημαντικό έργο που πρέπει να ολοκληρωθεί. «Το άγχος είναι κάτι που σας παρακινεί να σχεδιάσετε την προσέγγισή σας για αυτές τις προκλήσεις, με τέτοιο τρόπο ώστε να αισθάνεστε ότι είστε έτοιμοι», είπε ο Barlow. «Με τον τρόπο αυτό, λειτουργείτε σε ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο». Το άγχος - εφ' όσον αυτό είναι κάτι που υποχωρεί στη συνέχεια και δεν αποτελεί μέρος μιας πλήρους διαταραχής - είναι ένας πρεσβευτής της ευθύνης και σας ωθεί να εστιάσετε στα πράγματα που χρειάζονται προσοχή.
Μαζί με το πολύ χρήσιμο συναίσθημα του φόβου, το άγχος είναι «σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνο για την επιβίωση του είδους μας», λέει. Η ανίχνευση μελλοντικών κινδύνων και ο υπολογισμός των ενεργειών μας γι΄ αυτούς, είναι εξαιρετικά πολύτιμες μεταβλητές, από την άποψη της επιβίωσης. Η ανθρώπινη φυλή που δεν έχει κάποιον να ανησυχεί για το αν έχουν αποθηκεύσει αρκετά τρόφιμα για το χειμώνα, δεν πρόκειται να καταφέρει να επιβιώσει μέχρι την άνοιξη. «Οι άνθρωποι θα επιτύχουν περισσότερα, θα έχουν καλύτερες επιδόσεις, θα ενεργήσουν πιο κατάλληλα και με πιο γόνιμους τρόπους, ακριβώς επειδή έχουν άγχος», λέει, εφ’ όσον το άγχος οδηγεί σε γόνιμη δράση και δεν εξελίσσεται σε συντριπτική παθολογία.
Πράγματι, αν κάποιος δεν βιώνει καθόλου άγχος, χρειάζεται να προσέχει: «Αυτοί οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ εξωστρεφείς, πρόθυμοι να ρισκάρουν κάθε στιγμή και αναζητούν ακραίες συγκινήσεις. Είναι γνωστό ότι τέτοιοι άνθρωποι πεθαίνουν νέοι. Αυτό είναι εν μέρει το τίμημα όταν δεν έχεις καθόλου άγχος», λέει ο Barlow.
Πηγή: nymag.com
Απόδοση – Επιμέλεια: Psychologynow.gr
