Η αυτοματοποιημένη γλωσσική ανάλυση είναι πιο ελπιδοφόρα από τις υποκειμενικές μετρήσεις, όπως οι συνεντεύξεις ή τα ερωτηματολόγια.
Η αντικειμενική μέτρηση των ψυχιατρικών διαταραχών είναι μία πρόκληση. Ωστόσο, υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι η ανάλυση των μοτίβων ομιλίας μπορεί να διαγνώσει με ακρίβεια την κατάθλιψη και την ψύχωση, να μετρήσει τη σοβαρότητά τους και να προβλέψει την εμφάνισή τους, σύμφωνα με μια βιβλιογραφική ανασκόπηση που παρουσιάζεται στο τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου του Harvard Review of Psychiatry.
Η ανασκόπηση εξετάζει την τρέχουσα δημοσιευμένη βιβλιογραφία που σχετίζεται με τη χρήση της ανάλυσης προτύπων ομιλίας για τη διαχείριση ψυχιατρικών διαταραχών και προσδιόρισε τέσσερις βασικούς τομείς εφαρμογής:
- διαγνωστική ταξινόμηση
- αξιολόγηση της σοβαρότητας
- πρόβλεψη της έναρξης
- πρόγνωση και αποτελέσματα της θεραπείας
Τα μοντέλα που συγκεντρώνουν πολλαπλά χαρακτηριστικά ομιλίας μπορούν να ξεχωρίσουν με μεγάλη ακρίβεια τους ομιλητές με ψυχιατρικές διαταραχές από τους υγιείς ανθρώπους, γράφει ο Ρούντολφ Ούχερ MD, από το Τμήμα Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Dalhousie και Nova Scotia Health.
Η αυτοματοποιημένη γλωσσική ανάλυση είναι πιο ελπιδοφόρα από τις υποκειμενικές μετρήσεις, όπως οι συνεντεύξεις ή τα ερωτηματολόγια.
Τα χαρακτηριστικά των ψυχικών διαταραχών συχνά παρουσιάζονται μέσω της ομιλίας και της γλώσσας και η ψυχιατρική κλινική αξιολόγηση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα πρότυπα στην ομιλία ενός ασθενούς όπως η ταχύτητα, η συνοχή και το περιεχόμενο. Οι εξελίξεις στην επεξεργασία της φυσικής γλώσσας, την αναγνώριση ομιλίας και την επιστήμη των υπολογιστών έχουν υπογραμμίσει το γεγονός ότι η χρήση της ανάλυσης ομιλίας ως αντικειμενικής, κλινικής μέτρησης της ψυχικής ασθένειας είναι δυνατή.
Διαβάστε σχετικά: Πώς βρίσκουμε την κατάλληλη βοήθεια όταν έχουμε ασυνήθιστα συμπτώματα που μας μπερδεύουν;
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε εκατοντάδες άρθρα, εργασίες και εκθέσεις ατόμων με ψυχική διαταραχή που συζητούσαν πτυχές της ομιλίας τους. Από την ανασκόπηση αποκλείστηκαν οι μελέτες περιπτώσεων και οι μελέτες ασθενών με νευρολογικές διαταραχές. Συμπεριέλαβαν άρθρα που ανέλυαν μεταγραφές της ομιλίας των συμμετεχόντων.
Οι περισσότερες μελέτες που συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση και παρουσίαζαν τη χρήση της ανάλυσης ομιλίας στη διάγνωση, αφορούσαν ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη, των οποίων η ομιλία είναι συχνά αργή, γεμάτη παύσεις, αρνητικού περιεχομένου και χωρίς ενέργεια. Σε αυτές, η διαγνωστική ακρίβεια ήταν υψηλή, πάνω από 80% σε μια μελέτη.
Η αυτοματοποιημένη ανάλυση είναι επίσης αποτελεσματική στην πρόβλεψη της εμφάνισης ψυχικών ασθενειών, ιδίως σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου. Πολλαπλές μελέτες που εξέτασαν τη σημασιολογία της ομιλίας, συμπεριλαμβανομένης της συνοχής και της πολυπλοκότητας, προέβλεψαν την έναρξη της ψύχωσης σε δύο έως δυόμισι χρόνια με ακρίβεια έως και 100%. Ωστόσο, η βιβλιογραφία σχετικά με τον αντίκτυπο της ανάλυσης ομιλίας στην πρόγνωση και τα αποτελέσματα της θεραπείας είναι περιορισμένη και χρειάζονται περισσότερες έρευνες.
Είναι σημαντικό ότι η χρήση της ανάλυσης προτύπων ομιλίας στην εκτίμηση του κινδύνου αυτοκτονίας φαίνεται να έχει μεγάλες δυνατότητες. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η μέτρηση μεταβλητών όπως η ακανόνιστη συχνότητα, οι δισταγμοί και η νευρικότητα αναγνώριζαν ασθενείς με ιδεασμό αυτοκτονίας έναντι υγιών ασθενών σε ποσοστό 73% του χρόνου.
Υπάρχουν πολυάριθμοι παράγοντες, όπως οι επιδράσεις της φαρμακευτικής αγωγής, καθώς και δημογραφικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά – γλώσσα και φύλο μεταξύ άλλων- που μπορούν να προκαλέσουν απόκλιση στα πρότυπα ομιλίας και να καταστήσουν δύσκολη την ενσωμάτωση της ομιλίας στην αντικειμενική αξιολόγηση της ασθένειας και των αποτελεσμάτων.
Επιπλέον, οι συγγραφείς προτείνουν ότι οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις καταστάσεις ασθένειας σε βάθος χρόνου, καθώς οι περισσότερες από τις μελέτες που εξετάστηκαν εδώ εξέτασαν ασθενείς που νοσούν επί του παρόντος και όχι το κατά πόσον παρόμοια μοτίβα διαρκούν μακροπρόθεσμα μεταξύ συμπτωμάτων.
Έρευνα: Katerina Dikaios et al, Applications of Speech Analysis in Psychiatry, Harvard Review of Psychiatry (2023). DOI: 10.1097/HRP.0000000000000356
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
