Βασιλική Κουλουψούζη

Ο ρόλος της τέχνης στη ζωή του ανθρώπου

Ο ρόλος της τέχνης στη ζωή του ανθρώπου

Βασιλική Κουλουψούζη
άνδρας ανακαλύπτει το ρόλο της τέχνης στη ζωή του ανθρώπου
Image credit: Igor Miske / unsplash.com

Η τέχνη συνίσταται από μια ποικιλία μορφών, από ένα σύνολο σύνθετων δραστηριοτήτων που απαντούν σε όλες τις κοινωνίες και τους πολιτισμούς. Η τέχνη και οι διάφορες μορφές της συνδέονται με στάσεις ζωής, με αξίες, με πρότυπα συμπεριφοράς μιας δεδομένης κοινωνικής ομάδας ανθρώπων σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.


Συνδέονται επιπλέον όχι μόνο με το παρόν, αλλά και με το παρελθόν και το μέλλον. Συνδέονται εν τέλει με τη ζωή μας με έναν ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο. Οι ψυχολογικές-ψυχοθεραπευτικές αλλά και ψυχοπαιδαγωγικές επιδράσεις-διαστάσεις της τέχνης έχουν κινήσει το ενδιαφέρον από τους αρχαίους ακόμα χρόνους και ιδίως από την εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Έκτοτε απασχόλησε πολλούς μελετητές σε φιλοσοφικό και αισθητικό πλαίσιο αλλά και σε γνωστικό.

Όταν ήμασταν μικρά παιδιά αφιερώναμε μεγάλο μέρος του χρόνου μας στο να παίζουμε, να χορεύουμε, να πειραματιζόμαστε με τα χρώματα και τα υλικά της φύσης, να λέμε φανταστικές ιστορίες ή να υποδυόμαστε ρόλους έξω από εμάς χωρίς να φοβόμαστε την κριτική. Αυτές οι αυθόρμητες δραστηριότητες ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με την καθημερινότητά μας.

Από όλες αυτές τις δράσεις αντλούσαμε μεγάλη ευχαρίστηση και ικανοποίηση καθώς ανακαλύπταμε και αποκαλύπταμε τη δική μας δημιουργική επινόηση με αρκετή δόση μαγείας, ελευθερίας και παρόρμησης.

Ερχόμασταν συνεπώς σε καθημερινή βάση με ποικίλες μορφές τέχνης οι οποίες έπλαθαν την προσωπικότητά μας τόσο σε ψυχοσυναισθηματικό όσο και σε διανοητικό επίπεδο. Με σκοπό να αντιληφθούμε τη χρησιμότητα της τέχνης στη ζωή του ανθρώπου ας προσπαθήσουμε να την προσεγγίσουμε ως ένα εργαλείο, ένα μέσο άντλησης μιας πληθώρας δεξιοτήτων.


Διαβάστε σχετικά: 15 σπουδαία έργα τέχνης που συνδέονται με την ψυχολογία


Η τέχνη ως μέσο απόλαυσης και ευχαρίστησης. Η ηδονιστική αυτή προσέγγιση στο δυτικό πολιτισμό προκύπτει από την κυρηναϊκή φιλοσοφική σχολή των αρχαίων Ελλήνων και διαρκεί έως σήμερα. Οι άνθρωποι δημιουργούν έργα τέχνης εκφράζοντας σκέψεις και συναισθήματα καθώς και ενδόμυχες παρορμήσεις όπου λαμβάνουν μορφή, σχήμα, χρώμα και μέγεθος.

Το άτομο που δημιουργεί και βιώνει ένα έργο τέχνης έχει τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζει τα βιώματα του πραγματικού κόσμου και συγχρόνως να απελευθερώνεται από το άγχος και την πίεση της καθημερινής του ζωής.

Η τέχνη ως μέσο για να αναπτυχθούν όλες οι εν δυνάμει νοητικές και σωματικές ικανότητες του ατόμου. Μέσω της τέχνης, διεγείρεται η φαντασία, η δημιουργικότητα, η μνήμη, η συγκέντρωση, η αντίληψη, γνωστικές λειτουργίες του ατόμου που είναι χρήσιμες σε ποικίλους τομείς της ζωής του όπως μαθησιακό, παιδαγωγικό, κοινωνικό, επαγγελματικό.

Η δημιουργική δραστηριότητα δεν οδηγεί πάντα στην παραγωγή έργων τέχνης με καλλιτεχνική αξία, ωστόσο μέσω της διαδικασίας αυτής το άτομο αποκτά ιδιαίτερες συγκινησιακές και γνωστικές εμπειρίες, γεγονός που από τη βάση του χαροποιεί, προκαλεί ενδιαφέρον και δημιουργεί ένα ευχάριστο περιβάλλον.

Η τέχνη ως μέσο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής με μια διαφορετική προσέγγιση. Ένας καλλιτέχνης προσεγγίζει τα ίδια δύσκολα ζητήματα μιας κοινωνίας ή ενός ατόμου με έναν ιδιαίτερο, δικό του τρόπο παράγοντας ευχαρίστηση και πολλές φορές ανακούφιση καθώς και μια τάση ελευθερίας και λύτρωσης. Χρησιμοποιώντας υλικά από το άμεσο περιβάλλον και με βάση τις προσωπικές του εμπειρίες τα μετασχηματίζει σε μια νέα πραγματικότητα πιο συμβατή με τις δικές του ανάγκες.

Η τέχνη ως μέσω δημιουργίας ενός ιδεώδους, αρμονικού εαυτού. Οι άνθρωποι, χρησιμοποιώντας τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους , επινοούν ιδεώδεις, φανταστικούς κόσμους στους οποίους συνδυάζουν ελεύθερα τα στοιχεία της πραγματικότητας που προσαρμόζονται στις βαθύτερες ανάγκες και επιθυμίες τους. Εκφράζουν κατ΄ αυτό τον τρόπο τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα προσωπικά τους θέλω και κινούνται προς μια προσπάθεια ευόδωσής τους.

Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα πως είναι επιτακτική η ανάγκη να εντάξουμε την τέχνη και την οποιαδήποτε μορφή της στην καθημερινή μας ζωή καθώς αποτελεί ένα είδος ανάπτυξης και προσωπικής καλλιέργειας αλλά και ένα φυσικό αγχολυτικό χωρίς παρενέργειες!


Βιβλιογραφία

  • Barnard, A.&Spencer, J. (2002). Culture. In encyclIpedia of Social and Cultural Anthropology. New York:Routledge
  • Erikson, E. H. (1950). Childhood and society. New York:Norton
  • Papapavlou, M. (2004). Anthropologiki Antiprotasi. Archaeology & Arts
  • Psychological and Psycho-pedagogical Aspects of Art:A Vygostkian Perspective. Marios A.Pourkos

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...