Και κάπως έτσι ξεκινάει η νέα εποχή...
Με όλη την σύγχρονη έρευνα να εστιάζεται στα εμφυτεύματα στον εγκέφαλο, φαίνεται ότι είναι μόνο θέμα χρόνου πριν οι συσκευές αυτές να είναι έτοιμες να βοηθήσουν τους ανθρώπους να επεκτείνουν τις φυσικές τους δυνατότητες.
Τώρα, ένας καθηγητής από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (USC) επέδειξε ότι η χρήση ενός εμφυτεύματος στον εγκέφαλο μπορεί να βελτιώσει την ανθρώπινη μνήμη και ότι η συσκευή θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη θεραπεία μιας από τις πιο θανατηφόρες ασθένειες των ΗΠΑ.
Ο Dong Song είναι αναπληρωτής καθηγητής της βιοϊατρικής μηχανικής στο USC και πρόσφατα παρουσίασε τα ευρήματά του κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης της Society for Neuroscience στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με το New Scientist, η συσκευή αυτή είναι η πρώτη που βελτιώνει αποτελεσματικά την ανθρώπινη μνήμη.
Για να δοκιμαστεί η συσκευή, η ομάδα του Song χρειάστηκε τη βοήθεια 20 εθελοντών που τους είχαν εμφυτευθεί στον εγκέφαλο ηλεκτρόδια για τη θεραπεία της επιληψίας.
Αφού η συσκευή εμφυτεύθηκε στους εθελοντές, μπορούσε να συλλέγει δεδομένα σχετικά με την εγκεφαλική δραστηριότητά τους κατά τη διάρκεια δοκιμών που αποσκοπούσαν στην τόνωση είτε της βραχυπρόθεσμης μνήμης είτε της μνήμης εργασίας.
Οι ερευνητές στη συνέχεια καθόρισαν το μοτίβο που σχετίζεται με τη βέλτιστη απόδοση της μνήμης και χρησιμοποίησαν τα ηλεκτρόδια της συσκευής για να τονώσουν τον εγκέφαλο ακολουθώντας αυτό το μοτίβο στις μεταγενέστερες δοκιμές.
Με βάση την έρευνά τους, αυτή η διέγερση βελτίωσε τη βραχυπρόθεσμη μνήμη κατά περίπου 15% και τη μνήμη εργασίας κατά περίπου 25%. Όταν οι ερευνητές τόνωσαν σε τυχαία σημεία τον εγκέφαλο, οι επιδόσεις επιδεινώθηκαν.
Όπως είπε ο Song στο New Scientist: Γράφουμε τον νευρωνικό κώδικα για να βελτιώσουμε τη λειτουργία μνήμης. Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ πριν.
Ένα αυξανόμενο πρόβλημα
Ενώ μία βελτιωμένη μνήμη θα μπορούσε να είναι χρήσιμη για τους φοιτητές που μελετούν για τις εξετάσεις ή για όσους από εμάς δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε ονόματα, θα μπορούσε να είναι απολύτως ζωτικής σημασίας για τους ανθρώπους που έχουν πληγεί από την άνοια και τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Η ηλικία είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, με τη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών να είναι ηλικίας άνω των 65 ετών.
Με την πρόοδο της ιατρικής και της υγειονομικής περίθαλψης, η οποία συνεχώς αυξάνει το προσδόκιμο ζωής, το συγκεκριμένο ηλικιακό τμήμα του πληθυσμού αυξάνεται δραματικά και μέχρι το 2030 το 20% του συνολικού πληθυσμού αναμένεται να είναι άνω των 65 ετών.
Αυτή η αύξηση του αριθμού των πιθανών πασχόντων από άνοια μπορεί να είναι δαπανηρή τόσο από οικονομική όσο και από συναισθηματική άποψη.
Το 2016, το συνολικό κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και της μακροχρόνιας περίθαλψης για όσους πάσχουν από άνοια και τη νόσο του Αλτσχάιμερ εκτιμάται ότι ανερχόταν σε 236 δισεκατομμύρια δολάρια και, σύμφωνα με την Alzheimer's Association, όσο πιο σοβαρή είναι η γνωστική εξασθένηση ενός ατόμου, τόσο υψηλότερα είναι τα ποσοστά κατάθλιψης στους οικογενειακούς φροντιστές.
Φυσικά, απαιτούνται περαιτέρω δοκιμές πριν η συσκευή του Song μπορέσει να εγκριθεί ως θεραπεία για την άνοια ή τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά αν είναι σε θέση να βοηθήσει αυτούς τους ασθενείς να ανακτήσουν ακόμη και μέρος της χαμένης λειτουργίας της μνήμης, ο αντίκτυπος θα γινόταν αισθητός όχι μόνο από τους ίδιους τους ασθενείς, αλλά από τις οικογένειές τους και ακόμη και από την οικονομία γενικά.
Πηγή: sciencealert.com
Aπόδοση: Psychologynow.gr
