Με βάση ποιές προτεραιότητες ο εγκέφαλος οργανώνεται και οργανώνει τη συμπεριφορά του ατόμου; Ποιό είναι το κύριο μοντέλο με βάση το οποίο ο εγκέφαλος συναλλάσσεται αρμονικά με το περιβάλλον;
Είναι κυρίως ο εγκέφαλος εγγενώς προβλεπτικός (predictive brain), επεξεργαζόμενος κυρίως την ανίχνευση λάθους, αφήνοντας όλα τα υπόλοιπα στο μη-συνειδητό;
Μήπως είναι κυρίως αποβλεπτικός (intentional brain), διαθέτοντας μια εγγενή προθετικότητα (intentionality), ως μέρος μιας τελεολογικού τύπου συλλογικής προθετικότητας (collective intentionality);
Μήπως ο εγκέφαλος είναι βασικά συναισθηματικός (emotional brain), καθοδηγούμενος και οργανώνοντας τη συμπεριφορά μέσα από την αντίληψη του εσωτερικού εαυτού αίσθησης των σπλάγχνων (interoception);
Μήπως πρόκειται βασικά για έναν ενεργειακό εγκέφαλο (energetic brain), που λειτουργεί, οργανώνεται και συντονίζει με βάση τις διαφορές ενέργειας και την ποικιλότητα των κυματισμών (oscillations);
Διαβάστε σχετικά: Νευροπλαστικότητα: πώς η εμπειρία μας αλλάζει την πλαστικότητα του εγκεφάλου
Μήπως ο εγκέφαλος είναι βασικά «μεταφορικός» (metaphorical brain), με σκοπό τη μετουσίωση των πληροφοριών (information theory) και την ανάπτυξη των λειτουργιών του νου, περιλαμβανομένου και του theory of mind;
Χρειάστηκαν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια και συνάψεις εκατό δισεκατομμυρίων νευρικών κυττάρων για να φθάσουμε σήμερα στο σημείο να αναρωτιόμαστε τι είναι συνείδηση, τι είναι συναίσθημα, πώς σκεφτόμαστε, πώς λειτουργεί η μνήμη, πού αποθηκεύονται οι τόσες αισθήσεις που κατακλύζουν τη ζωή μας, πώς ανασύρονται οι μνήμες και οι συναισθηματικές αναμνήσεις;
Τέλος, χρειάστηκαν όλα αυτά για να θέσουμε ίσως το πιο παράδοξο υπαρξιακό ερώτημα στον εαυτό μας: μπορούμε να ερμηνεύσουμε το μυαλό μας χρησιμοποιώντας με επιτυχία το ίδιο μας το μυαλό; Είναι δυνατόν το υποκείμενο αυτής της διαδικασίας να αποτελεί ταυτόχρονα και το αντικείμενό της;
Η αλήθεια είναι ότι η πληθώρα νευροβιολογικών και νευροαπεικονιστικών μελετών κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν συμβάλλει στην κατανόηση των ψυχικών λειτουργιών, ενώ η πρόοδος της ψυχοφαρμακολογίας έχει συντελέσει στη βελτίωση της πορείας της νόσου πολλών ασθενών. Η αλήθεια επίσης είναι ότι μάλλον βρισκόμαστε στην αρχή της φιλόδοξης αυτής πορείας αναγνώρισης του εγκεφάλου και απομένουν πολλά ακόμη να μάθουμε.
Πρόσφατα αναπτυσσόμενοι κλάδοι, όπως η νευροενδοκρινολογία, η νευροανοσολογία, η επιγενετική (epigenetics), η μελέτη συνδεσιμότητας του εγκεφάλου (connectomics), η τυποποίηση μαθηματικών μοντέλων (computational neuroscience), τα μοντέλα ζώων και η μεταφορά των ευρημάτων (translational animal science), αλλά και η τεχνητή νοημοσύνη (artificial intelligence) αναμένεται να συνεισφέρουν στην περαιτέρω κατανόηση της λειτουργίας του εγκεφάλου και την ανεύρεση περισσότερων θεραπευτικών επιλογών.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ
https://www.blod.gr/lectures/montela-leitourgias-kai-proteraiotites-tou-egkefalou/
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
